Φωνές

Στίχοι: Καβάφης Κωνσταντίνος
Μουσική: Γλέζος Γιάννης


Ιδανικές φωνές κι αγαπημένες
εκείνων που πέθαναν, ή εκείνων που είναι
για μας χαμένοι σαν τους πεθαμένους

Κάποτε μες στα όνειρά μας ομιλούνε·
κάποτε μες στην σκέψι τες ακούει το μυαλό

Και με τον ήχο των για μια στιγμή επιστρέφουν
ήχοι από την πρώτη ποίηση της ζωής μας -
σα μουσική, την νύχτα, μακρυνή, που σβύνει

Τα παράθυρα

Στίχοι: Καβάφης Κωνσταντίνος
Μουσική: Γλέζος Γιάννης


Σ' αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ
μέρες βαριές, επάνω κάτω τριγυρνώ
για να ‘βρω τα παράθυρα. - Όταν ανοίξει
ένα παράθυρο θα ‘ναι παρηγοριά. -
Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώ
να τα ‘βρω. Και καλλίτερα ίσως να μην τα βρω
Ίσως το φως θα ‘ναι μια νέα τυραννία
Ποιος ξέρει τι καινούργια πράγματα θα δείξει

Θερμοπύλες

Στίχοι: Καβάφης Κωνσταντίνος
Μουσική: Γλέζος Γιάννης


Τιμή σ' εκείνους όπου στην ζωή των
ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες
Ποτέ από το χρέος μη κινούντες
δίκαιοι κ' ίσοι σ' όλες των τες πράξεις
αλλά με λύπη κιόλας κ' ευσπλαχνία·
γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
είναι πτωχοί, πάλ' εις μικρόν γενναίοι
πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε·
πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους

Και περισσότερη τιμή τους πρέπει
όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος
κ' οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε

Ιθάκη

Στίχοι: Καβάφης Κωνσταντίνος
Μουσική: Γλέζος Γιάννης


Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις
αν μεν' η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου

Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωϊά να είναι
που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους
να σταματήσεις σ' εμπορεία Φοινικικά
και τες καλές πραγμάτειες ν' αποκτήσεις
σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ' έβενους
και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά
σε πόλεις Αιγυπτιακές πολλές να πας
να μάθεις και να μάθεις απ' τους σπουδασμένους

Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη
Το φθάσιμον εκεί ειν' ο προορισμός σου
Αλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει
και γέρος πια ν' αράξεις στο νησί
πλούσιος με όσα κέρδισες στο δρόμο
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη

Η Ιθάκη σ' έδωσε τ' ωραίο ταξείδι
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια

Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δε σε γέλασε
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα
ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν

Τείχη

Στίχοι: Καβάφης Κωνσταντίνος
Μουσική: Γλέζος Γιάννης


Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ' υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη

Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·

διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον
Α όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω

Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον
Ανεπαισθήτως μ' έκλεισαν από τον κόσμον έξω

Χαρτινο το φεγγαρακι

Θα φέρει η θάλασσα πουλιά
κι άστρα χρυσά τ’ αγέρι
να σου χαϊδεύουν τα μαλλιά
να σου φιλούν το χέρι.

Χάρτινο το φεγγαράκι
ψεύτικη η ακρογιαλιά
αν με πίστευες λιγάκι
θα ’ταν όλα αληθινά.

Δίχως τη δική σου αγάπη
γρήγορα περνάει ο καιρός
δίχως τη δική σου αγάπη
είν’ ο κόσμος πιο μικρός.

"Τα γράμματά σου τα 'χω Αγάπη πρώτη

σε ατίμητο κουτί, μες στην καρδιά μου

τα γράμματά σου πνέουνε σου την νιότη

κι ανθίζουμε την όψιμη χαρά μου...

Τα γράμματά σου πάνε, Αγάπη πρώτη

βάρκες λευκές, τη σκέψη μου εκεί κάτου

Τα γράμματά σου τάφοι, δεν τελειώνει

απάνω τους η λέξη του θανάτου.."